Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quid, de quo nulla dissensio est? Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Et quidem, inquit, vehementer errat; Quod totum contra est. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Quam ob rem dissentientium inter se reprehensiones non sunt
vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae,
contentiones concertationesque in disputando pertinaces
indignae philosophia mihi videri solent.

Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit
re, neque tamen dividit verbis.

Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae sint et molestiae non recusandae.

Beatum, inquit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Erat enim Polemonis. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Bork: Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Bork: Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Bork: Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
Moriatur, inquit.: Quod totum contra est.
Bork: At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Optime, inquam.: Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Bork: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.
Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.