An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At multis se probavit. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Duo Reges: constructio interrete. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Rationis enim perfectio est virtus; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Iam in altera philosophiae parte.

Satis est ad hoc responsum. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quare conare, quaeso. Sed quae tandem ista ratio est?

Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri,
quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam
lege Voconia pervenire.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum
permansurum, quod fragile et caducum sit?

Bork: Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Itaque ab his ordiamur.: Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Bork: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Omnis enim est natura diligens sui.
Omnia peccata paria dicitis.

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.