Sed residamus, inquit, si placet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid censes in Latino fore? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Duo Reges: constructio interrete. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nos vero, inquit ille; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Sed ut ad propositum-de dolore enim cum diceremus, ad istam epistulam delati sumus-, nunc totum illud concludi sic licet: qui in summo malo est, is tum, cum in eo est, non est beatus;

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Omne enim animal, simul et ortum est, se ipsum et omnes
partes suas diligit duasque, quae maximae sunt, in primis
amplectitur, animum et corpus, deinde utriusque partes.

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Bork: Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Bork: Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nihil illinc huc pervenit.