Id mihi magnum videtur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum rerum appetendarum.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Sed haec omittamus;
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

An eiusdem modi?: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Sed fortuna fortis;: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Idemne, quod iucunde?: Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Nihil sane.: Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Esse tantam vim virtutis tantamque, ut ita dicam,
auctoritatem honestatis, ut reliqua non illa quidem nulla,
sed ita parva sint, ut nulla esse videantur.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest
esse dissensio.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sedulo, inquam, faciam. Ea possunt paria non esse. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quae cum dixisset, finem ille. Equidem e Cn. Quod cum dixissent, ille contra.