Ego vero isti, inquam, permitto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Duo Reges: constructio interrete.

Optime, inquam.: Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Quid ergo?: Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Tria genera bonorum;: Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Bork: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest.

Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Nunc vides, quid faciat.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri
voluptas, qua non abundaret.

Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius
aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu
cogitemus.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Deprehensus omnem poenam contemnet. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?