Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Odium autem et invidiam facile vitabis. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Duo Reges: constructio interrete. Quibus ego vehementer assentior. Tanta vis admonitionis inest in locis; Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Recte dicis; Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Haec dicuntur inconstantissime. Maximus dolor, inquit, brevis est. Nemo igitur esse beatus potest. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Principiis autem a natura datis amplitudines quaedam bonorum
excitabantur partim profectae a contemplatione rerum
occultiorum, quod erat insitus menti cognitionis amor, e quo
etiam rationis explicandae disserendique cupiditas
consequebatur;

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus,
affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Bork

An hoc usque quaque, aliter in vita?

Sedulo, inquam, faciam.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Recte, inquit, intellegis.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Bork

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Immo alio genere; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

• Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
• Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
• Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
• Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed tantum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit.

1. Bork
2. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
3. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;