Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Duo Reges: constructio interrete. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Maximus dolor, inquit, brevis est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;

Bork: Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Bork: Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Frater et T.: Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Maximus dolor, inquit, brevis est.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Scrupulum, inquam, abeunti;
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his
omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum
inventorumque nostrorum.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Nihil enim hoc differt.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Itaque ab his ordiamur. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?