Magna laus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete. Quaerimus enim finem bonorum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Hoc non est positum in nostra actione. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nemo igitur esse beatus potest. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.

Bork: Facillimum id quidem est, inquam.
Ut pulsi recurrant?: Qui est in parvis malis.
Tuum credibile?: Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Bork: Bork
Bork: Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Paria sunt igitur. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Quoniamque in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque in vitiis, est tamen quiddam, quod usui possit esse, tollendum id non est.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat,
quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?