Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Aut pertinacissimus fueris, si in eo perstiteris ad corpus
ea, quae dixi, referri, aut deserueris totam Epicuri
voluptatem, si negaveris.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata
mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Suis cuiusque sensibus sic, ut, contra si quis dicere velit, non audiatur -, tamen, ne quid praetermittamus, rationes quoque, cur hoc ita sit, afferendas puto.

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Duo Reges: constructio interrete. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Avaritiamne minuis? Deprehensus omnem poenam contemnet. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Id mihi magnum videtur.: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Magna laus.: Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
Quis negat?: Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Bork: Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Tanta vis admonitionis inest in locis;
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?