Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Summus dolor plures dies manere non potest? Duo Reges: constructio interrete. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Erat enim res aperta. Sint ista Graecorum; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Scaevolam M.: Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Bork: Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Quid autem sit, quod ita moveat itaque a natura in primo ortu appetatur, non constat deque eo est inter philosophos, cum summum bonum exquiritur, omnis dissensio.

Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint.

Itaque omnis honos, omnis admiratio, omne studium ad
virtutem et ad eas actiones, quae virtuti sunt consentaneae,
refertur, eaque omnia, quae aut ita in animis sunt aut ita
geruntur, uno nomine honesta dicuntur.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media
omnia aut pleraque servantem vivere.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Si quae forte-possumus.